برآورد روندهای فنوتیپی و ژنتیکی برای صفت طول دوره خشکی سه دوره اول شیردهی گاوهای هلشتاین ایران

مطالعه حاضر به منظور برآورد فراسنجه‌های ژنتیکی و همچنین روند فنوتیپی و ژنتیکی صفت طول دورۀ خشکی در سه شکم زایش اول 162165 گاو هلشتاین ایران طی سال‌های 1364 تا 1385 انجام شد. در این تحقیق از 264297 رکورد زایش در 1114 گلۀ گاو هلشتاین با استفاده از مدل‌های خطی حیوانی تک‌صفته و دوصفته برای تجزیه ژنتیکی استفاده شد. روند ژنتیکی توسط تابعیت میانگین ارزش‌های اصلاحی به سال زایش محاسبه شد. میانگین طول دورۀ خشکی از 3/73 تا 7/82 روز متغیر بود و با افزایش شکم زایش افزایش نشان داد. برآوردهای وراثت‌پذیری طول دورۀ خشکی از 02/0 تا 09/0 تغییرات داشت و با افزایش شکم زایش افزایش یافت. برآوردهای همبستگی ژنتیکی بین طول دورۀ خشکی در شکم‌های زایش مختلف متوسط بوده و از 24/0 تا 34/0 برآورد شد. همچنین برآوردهای همبستگی‌های فنوتیپی بین طول دورۀ خشکی در شکم‌های زایش مختلف کم بوده و از 07/0 تا 10/0 متغیر بود. میانگین روند فنوتیپی سالانه بدست آمده از برازش تابعیت خطی میانگین سالانه طول دورۀ خشکی برای سه شکم زایش اول گاوهای هلشتاین ایران منفی بود (01/0>P). از سوی دیگر، روند ژنتیکی رو به کاهش و معنی‌داری برای طول دورۀ خشکی در طی شکم‌های زایش مختلف و در سال‌های مختلف مشاهده شد (01/0>P). برآوردهای پایین وراثت‌پذیری برای طول دورۀ خشکی بدست آمده در مطالعه حاضر می‌تواند به واریانس فنوتیپی بالای حاصل از تنوع محیطی زیاد نسبت داده شود. نتیجه‌گیری می‌شود که بیشتر تغییراتی که در طول دورۀ خشکی ایجاد می‌شود می‌تواند توسط بهبود عوامل غیرژنتیکی نظیر مدیریت و محیط تولید حاصل شود.